We zijn er geraakt in Madaba, de Mozaïeken stad .

Onze “chauffeurs” hebben ons veilig en wel afgeleverd in de vlieghaven van Marseille. Vlot verlopen vluchten, alle bagage gercupereerd, huurauto stond klaar om 4u in de morgen. We waren moe maar  tevreden. De offline google maps uit de tablet getoverd, we hoefden maar de blauwe lijn te volgen om 26 km af te leggen tot Hotel Salome. We stelden al vlug vast dat er geen pijltje of bolleke te zien was om ons over de blauwe lijn te leiden. Donker als het was en werken op de weg deden ons al direkt door onbekend gebied dwalen. Tot de dageraad stilaan verscheen en wat volk op de been bracht. Eindelijk iemand die ons op de juiste weg plaatste, geen pijltje nodig. Altijd rechtdoor, gemakkelijk, een beetje te… over de brede zware asfalt bollend, maakten kennis met woestijnachtige toestanden, hier en daar een klein stenen optrekje verloren tussen de witte zandhopen, veel puin en plastiek…zaten we wel juist??? In de verte doemden  dan toch uit de stoffige lucht steeds meer huizen op die een stad vormden op de heuvelrug: Madaba. De tablet bleef stoïcijns het zelfde prentje geven, hopeloos onze weg zoekend door de afgeleefde, stoffige straten met geïmproviseerde kleine groezelige winkeltjes gaven we het op. Taxi please! Deze gele GPS op wielen heeft ons dan tot het hotel gebracht, 6 uur in de morgen, 2 uur voor 26 km. Hoe gaan we de rest van Jordanië te zien krijgen, aan dit tempo…

De vriendelijke mijnheer van het hotel zei dat we wel degelijk te vroeg waren(zal ni!) maar mits een beetje wachten kon het opgelost worden. Een vroeg ontbijtje maakte al veel goed en na de hotelgeplogenheden belandden we op onze kamer, een bed om de 24 slapeloze uren in te halen. Maar zie, na een tweetal uurtjes slaap waren de oogjes weer open en de geesten alert, google maps uitgetest en op pad in Madaba. Test doel: St George Church. Die hebben we dan ook maar bezocht beroemd om zijn prachtige mozaïek vloer, het “toenmalige” Palestina voorstellende, de vissen zwemmend in de Jordaan , de stad Jericho en andere bijbelse toestanden. Spijtig dat er  niet veel meer van overschiet. We waren er nu toch, we konden beter verder door de stad keuvelen van mozaïek naar mozaïek, mooi, mooi maar ze kwamen er teneinde langs onze oren uit. Ge krijgt daar ook zo een dorst van, een fris Petra bierke in de Yanola loopt met veel smaak naar binnen. De loomheid kwam naar boven, we ploften op ons beddeke  om 18u en sliepen tot 6u, de jetlagsleep…